En daar is de bevreesde dag voor zovelen, MAANDAG! Ik snap nooit waarom mensen maandag zo vervelend vinden. Ik vind het altijd wel een leuke dag. Zo heb ik altijd veel energie, kan ik dingen ondernemen, fris uit het weekend, lekker werken en zien wat de week mij deze keer brengt. Tuurlijk, met deze ziekte is het niet makkelijk en elke ochtend spookt de zelfde vraag weer door mijn hoofd : heb ik vandaag een pijnloze en leuke dag of zal ik weer tegenslagen kennen. Ik zet deze gedachten maar weer snel uit mijn hoofd en begin de dag met de zogenaamde lach. Ik probeer het beste er van te maken. Proberen zo positief mogelijk de dag benaderen. Elk moment dat ik geen last heb van mij ziekte ga ik genieten. Wil ik lachen met collega’s en stuur ik mijn vriendinnen één of andere whats app bericht met slechte humor. Gelachen zal er worden want anders is het niet te doen. Iemand die mij een beetje kent die weet dat ik wel van een grapje hou. Nee, ik laat mijn leven niet bepalen door deze ziekte. Ik heb de ziekte, de ziekte heeft mij niet.
Vandaag heb ik maar 5 uurtjes gewerkt. Gewoon omdat het deze week ook niet druk is en gelukkig maar want mijn energie level is een beetje laag. Ik kan opstaan met veel energie maar naar een paar uurtjes werken mag jij mij wel weer aan een opladen hangen, zo voelt het. Ik kan de dag nog zo enthousiast beginnen maar naar een paar uurtjes werken voel ik me leeg en futloos, alsof er geen werk gedaan kan worden. De ene dag ga ik hier beter mee om dan de andere dag. Ik ben nogal koppig. Ondanks dat ik gewoon mag aangeven of het nog wil blijf ik stug doorgaan. Uiteindelijk heb ik hier alleen mijzelf mee. Zo jammer vind ik dat altijd. Waarom kan nooit eens iemand anders moe zijn en lekker naar huis gaan. Waarom ik altijd? Deze vraag spookt vaker door mijn hoofd. Hoe ik er allemaal mee omga? Gewoon door gaan, net zoals je vroeger als klein kind hebt geleerd om te lopen, stapje voor stapje. Beter kan ik het niet omschrijven. Ook probeer ik zo vaak mogelijk quinoa te eten, meestal maak ik in de ochtend voor 1 persoon klaar en neem ik het mee in een bakje naar mij werk. Op het werk koop ik een salade en daar gooi ik het er doorheen. Wat ik zo fijn vind aan quinoa is dat ik er energie van krijg en niet dat slaperig gevoel wat je altijd zo kan overvallen na het eten. Meestal kan ik er dan wel 2 a 3 uurtjes tegen aan en kan ik lekker werken en hoef ik alleen dat laatste uurtje vechten tegen mijn moeheid. Meestal doe ik in de avond niks meer omdat ik geen energie meer heb, beetje tv kijken en dat is echt alles. Juist omdat ik ervoor kies om 40 uur per week te werken moet ik accepteren dat ik in de avond of de weekenden niet veel kan ondernemen. Vind ik dit erg? Soms maar ik weet ook dat het geld mij veel vrijheid geeft. En dat hou ik goed voor ogen.
Focus on the Good.
Liefs,
Tanya
Focus on the Good 